Begrip | Woestijnvaders
Woestijnvaders
De Woestijnvaders waren christelijke monniken en kluizenaars die vanaf de 3e eeuw in de Egyptische, Syrische en Palestijnse woestijnen leefden. Zij streefden een ascetisch leven na, gekenmerkt door gebed, vasten en afzondering, om zo dichter bij God te komen. Hun spreuken (zoals de Apophthegmata Patrum) en geschriften hadden grote invloed op de monastieke traditie en de spiritualiteit van de vroege kerk. Bekende woestijnvaders zijn Antonius de Grote (ca. 251-356) en Pachomius.
5 relevante onderdelen gevonden voor het begrip 'Woestijnvaders'
Titel
Stemmen uit de stilte II
Ondertitel
Vaderspreuken uit de Egyptische woestijn
Vertaler(s)
Vertaalwerkgroep Sint-Adelbertabdij Egmond
Welke erfenis laten wij achter in deze wereld? Een niet onbelangrijke vraag. In het hoofdartikel van deze editie van Marturia neemt Wijnand Boezelman ons mee naar de vroegchristelijke debatten over Christus. Hij staat in het bijzonder stil bij de belangrijke rol die de Alexandrijnse kerkvader Athanasius hierin heeft gespeeld. Wat waren zijn motieven en waarom […]
Titel
Stemmen uit de stilte 1
Ondertitel
Vaderspreuken uit de Egyptische woestijn
Vertaler(s)
Vertaalwerkgroep Sint-Adelbertabdij Egmond
Titel
Antonius
Ondertitel
Onsterfelijke icoon van de monnik
Auteur(s)
Athanasius van Alexandrië
Vertaler(s)
Vincent Hunink
