Begrip | Arianisme
Arianisme
Een tijdens het concilie van Nicea (325 n.Chr.) veroordeelde stroming – genoemd naar de uit Alexandrië afkomstige presbyter Arius (ca.250-336) – die leerde dat Christus het hoogste schepsel is waarin God Zijn wil volledig tot uitdrukking brengt, maar niet God zelf is en dus ook niet van eeuwigheid bij de Vader was.
2 relevante onderdelen gevonden voor het begrip 'Arianisme'
Inleiding In de vroege kerk was hét feest bij uitstek het Paasfeest, waarbij de dood en opstanding van Jezus Christus werd gevierd. Deze gebeurtenissen uit het leven van Jezus speelden al vanaf het begin een grote rol in het herdenken en vieren van de kerk. Voor het apart vieren van de geboorte van Jezus Christus, […]
Welke erfenis laten wij achter in deze wereld? Een niet onbelangrijke vraag. In het hoofdartikel van deze editie van Marturia neemt Wijnand Boezelman ons mee naar de vroegchristelijke debatten over Christus. Hij staat in het bijzonder stil bij de belangrijke rol die de Alexandrijnse kerkvader Athanasius hierin heeft gespeeld. Wat waren zijn motieven en waarom […]
